Aby zrozumieć przesłanie niektórych utworów, niezbędna jest odpowiednia atmosfera. Nawiązując do okresu zaduszkowego uczniowie klasy 7a czytali utwór Adama Mickiewicz „Dziady”. 

Sala lekcyjna na chwilę zamieniła się w kaplicę cmentarną, w której pojawiające się duchy witał – Guślarz. Srogie słowa: „Ciemno wszędzie, głucho wszędzie…” i wiele innych pouczeń wygłaszał Chór. Przy udekorowanym stole pojawiały się duchy: aniołki, duch złego pana, sowa i kruk oraz pasterka Zosia. Atmosferę niesamowitości, oprócz zapalonych świec, dodawały przebrania i charakteryzacja bohaterów. Dzieło Adama Mickiewicza zostało odczytane głośno, z podziałem na role. Pełni wrażeń, z dobrym nastawieniem, na długo zapamiętamy tę lekcję. Takie podejście do trudnego tekstu z pewnością zachęca do czytania i zostanie na długo w naszej pamięci.

Katarzyna Pawlik